کلر

کلر چیست؟
کلر عنصری است که در صنعت استفاده می شود و در برخی از محصولات خانگی یافت می شود.

کلر گاهی اوقات به شکل گاز سمی است. گاز کلر را می توان تحت فشار و خنک کرد تا به مایع تبدیل شود تا بتوان آن را حمل و ذخیره کرد. هنگامی که کلر مایع آزاد می شود، به سرعت به گازی تبدیل می شود که نزدیک به زمین می ماند و به سرعت پخش می شود.

گاز کلر را می توان با بوی تند و تحریک کننده آن که مانند بوی سفید کننده است، تشخیص داد. بوی تند ممکن است به افراد هشدار دهد که در معرض قرار گرفته اند.

به نظر می رسد گاز کلر به رنگ زرد مایل به سبز است.

کلر به خودی خود قابل اشتعال نیست، اما می تواند با مواد شیمیایی دیگر مانند سقز و آمونیاک به صورت انفجاری واکنش نشان دهد یا ترکیبات انفجاری ایجاد کند.

کاربرد های کلر
کلر یکی از رایج ترین مواد شیمیایی است که در ایالات متحده تولید می شود. مهم ترین کاربرد آن به عنوان سفید کننده در ساخت کاغذ و پارچه است، اما از آن برای ساختن آفت کش ها (حشره کش)، لاستیک و حلال ها نیز استفاده می شود.

کلر در آب آشامیدنی و آب استخرها برای از بین بردن باکتری های مضر استفاده می شود. همچنین به عنوان بخشی از فرآیند بهداشتی برای زباله های صنعتی و فاضلاب استفاده می شود.

سفید کننده کلر خانگی اگر با مواد پاک کننده دیگر مخلوط شود می تواند گاز کلر آزاد کند.

کلر در طول جنگ جهانی اول به عنوان یک عامل خفگی (ریوی) مورد استفاده قرار گرفت.

اثرات قرار گرفتن در معرض کلر  
اگر گاز کلر در هوا منتشر شود، افراد ممکن است از طریق تماس با پوست یا تماس با چشم در معرض قرار بگیرند. همچنین ممکن است با تنفس هوای حاوی کلر در معرض آنها قرار گیرند.

اگر مایع کلر در آب آزاد شود، افراد ممکن است با دست زدن یا نوشیدن آب حاوی کلر در معرض قرار گیرند.

اگر مایع کلر با غذا تماس پیدا کند، ممکن است افراد با خوردن غذای آلوده در معرض تماس قرار گیرند.

گاز کلر از هوا سنگین تر است، بنابراین در مناطق کم ارتفاع می نشیند.

میزان مسمومیت ناشی از کلر به میزان کلری که فرد در معرض آن قرار می گیرد، نحوه مواجهه فرد و مدت زمان قرار گرفتن در معرض آن بستگی دارد.

هنگامی که گاز کلر با بافت های مرطوب مانند چشم، گلو و ریه ها تماس پیدا می کند، اسیدی تولید می شود که می تواند به این بافت ها آسیب برساند.

علائم و نشانه های فوری قرار گرفتن در معرض کلر
در طول یا بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض غلظت های خطرناک کلر، علائم و نشانه های زیر ممکن است ایجاد شود:

تاری دید

درد سوزش، قرمزی و تاول روی پوست در صورت قرار گرفتن در معرض گاز. صدمات پوستی مشابه سرمازدگی ممکن است در صورت قرار گرفتن در معرض کلر مایع رخ دهد

احساس سوزش در بینی، گلو و چشم

سرفه کردن

تنگی قفسه سینه

مشکل در تنفس یا تنگی نفس. در صورت استنشاق غلظت های بالای گاز کلر ممکن است فوراً ظاهر شوند یا در صورت استنشاق غلظت های پایین گاز کلر ممکن است به تعویق بیفتند.

مایع در ریه ها (ادم ریوی) که ممکن است چند ساعت به تعویق بیفتد

تهوع و استفراغ

چشمان خیس

خس خس سینه

نشان دادن این علائم یا علائم لزوماً به این معنی نیست که فرد در معرض کلر قرار گرفته است.

عوارض طولانی مدت ممکن است پس از تنفس در غلظت های بالای کلر رخ دهد. احتمال بروز عوارض در افرادی که به دنبال مواجهه اولیه دچار مشکلات شدید سلامتی مانند مایع در ریه (ادم ریوی) می شوند، بیشتر است.

 
چرا به آب آشامیدنی کلر اضافه می شود؟

کلر میکروب های بیماری زا را از بین می برد و به آب آشامیدنی ایمن کمک می کند. بیماری های منتقله از طریق آب زمانی هزاران نفر از ساکنان ایالات متحده را در هر سال از بین می بردند. پس از اولین استفاده از آن در شهر جرسی، نیوجرسی در سال 1908، کلرزنی آب آشامیدنی به سرعت در سراسر ایالات متحده گسترش یافت و عملاً به از بین بردن بیماری های منتقله از آب مانند وبا و تب حصبه کمک کرد

کلرزنی آب آشامیدنی نقش مهمی در افزایش 50 درصدی امید به زندگی آمریکایی ها در طول قرن بیستم ایفا کرد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، کلرزنی آب آشامیدنی را "یکی از مهم ترین پیشرفت های بهداشت عمومی در تاریخ ایالات متحده" می نامد.

علاوه بر از بین بردن میکروب های خطرناک مانند باکتری ها، ویروس ها و انگل ها، کلر به کاهش طعم و بوی نامطبوع آب کمک می کند. کلر همچنین به از بین بردن باکتری‌های لجن، کپک‌ها و جلبک‌هایی که معمولاً در مخازن آب، دیواره‌های شبکه‌های آب و مخازن ذخیره می‌شوند، کمک می‌کند. در واقع، EPA به آب تصفیه شده شیر نیاز دارد که حاوی سطح قابل تشخیص کلر باشد تا به محافظت در برابر میکروب ها تا شیرهای مصرف کنندگان کمک کند.

آیا کلر موجود در آب آشامیدنی بی خطر است؟
مقدار کمی کلر اضافه شده برای ضد عفونی آب آشامیدنی مطابق با مقررات EPA برای مصرف بی خطر است. طبق EPA، سطوح مجاز کلر در آب آشامیدنی (تا 4 قسمت در میلیون) "هیچ خطر شناخته شده یا مورد انتظار سلامتی [از جمله] حاشیه ایمنی کافی" را ایجاد نمی کند و در عین حال "کنترل پاتوژن ها را تحت شرایط مختلف" فراهم می کند.